Benim yaşımda veya benden daha yaşlı olanlar bilirler televizyon ilk geldiği yıllarda bir reklam vardı. “Falanca marka televizyon dokunmatik sistemdedir.” zaten bir kanal olan televizyonun kanal düğmesine çok hafif dokunur gibi bastığınızda açılıyordu. Bu özelliği ile ön plana çıkan TV firması herhalde epey sükse yapmıştı. Televizyonların şimdiki özelliklerine bakınca çok saf bir özellik değil mi?

Bu reklamdan aklımda kalan “dokunmatik sistem” oldu.

İnsanımızın her şeyi olduğu gibi barışması ile küsmesi de dokunmatiktir.

Karasal iklimler ile ılıman iklimleri bilirsiniz. Karasal iklimlerde hava birden soğur birden ısınır bizim insanımızda böyle birden kızar birden soğur.

İnsanımız her konuda böyledir.

Bizim insanımız o kadar ilginç bir yapıya sahiptir ki ben şimdiye kadar bu yapıyı çözemedim çözebilene de aşk olsun. 

Anlık değişebilir. 30 saniye önce candan arkadaşınız 30 saniye sonra sizden küsebilir ki hem de ne küsmek sanki yıllarınızı hiç birlikte geçirmemişsiniz sanki hiç birlikte yaşamamış anılarınızı paylaşmamışsınız. Yıllarca sırtınızda taşıdığınız arkadaşınızın bir isteğini yerine getirememeniz onun sizinle olan köprülerini atmasına anında yol açabilir.

Taa küçük yaşlarında, küserek annesine babasına nispet yapıp sofradan kalkan sonrada büyüklerinin arkalarından gelip onun nazı ile oynamasına alışmış milletimiz olgunluk çağına gelse bile küsmekle ilgili her türü izleri büyük bir hünerle hala bünyesinde taşımaktadır.

Örnek mi istiyorsunuz,

Buyrun;

-Ya kardeşim adam avukat olmuş da sanki bir adam olmuş, benim en zor anımda benden vekâlet ücreti istedi.

-Senin gibi doktorun…

-Polisle iyi dostuz ama karakolda bana selam bile vermedi…

-Yağmurlu ve rüzgârlı bir günde dalgın bir kafa ile araba kullanırken yolda yürüyen arkadaşımı son anda fark ettim, korna çaldım ama ne yazık ki o beni daha önce görmüş ve çoktan küsmüştü bile. Arkadaşımı son görüşüm oldu.

-Yeni evlenen arkadaşıma verdiğim ufak bir tavsiye ömür boyu benimle irtibatını kesmesine sebep oldu.

-Müdür oldu burnu büyüdü. Daha dün okey oynadığımız günleri ne çabuk unuttu.

-Bizim mahallenin sümüklüsü şimdi adam olmuş. Makam arabası giderken sırtımı döndüm çünkü adam genel müdür olduktan sonra beni hiç aramadı.

-Yaa arkadaş benden de kâr aldı.

-İstese canımı verirdim birkaç kuruşu benden esirgedi, biz kimin parasını yedik.

-Bana kefil olmadın, senin gibi arkadaşın…

-Ben sana neler yaptım (yaptıklarını sayar, bilmem nerede yemek yedirmiş, bilmem nerede hediye almış….uzat uzatabildiğin kadar, adam bir muhasebeci gibi sana ne yapmışsa hepsini not etmiş.)

-İstese yapardı…

Örneklerin çoğu Size tanıdık geldi değil mi? Size bir ödev biraz iğneyi de kendinize batırarak bu örnekleri çoğaltın bakalım.